Boek van de week, de Limburger
MAN EN MACHT
Rinske Hillen (Houtrot) zal hebben gedacht: ik help mijn lezers maar meteen uit de droom. Ze opent haar tweede roman Mannenmaal namelijk met het bevroren graf van beeldend kunstenaar Ben waar dochter Wout voor staat, die zich ‘geen moordenaar voelt van Ben’. Dan weet je het wel als lezer. Allereerst dat die Wout best iets met Bens dood te maken kan hebben en ten tweede dat de schrijfster, hoewel ze een spannend boek schreef, je niet wil opzadelen met een whodunit. Tussen Ben en Wout staat Eva, getrouwd met Wout, en voormalige geliefde van Ben. Eva werkt als freelance journalist en bezoekt enige tijd voor die grafscène Ben voor een portret in de krant. Ben is een macho, een hufter zeg maar gerust, maar een geliefd schilder. Hij wil juist haar voor dat portret in de krant, maar ook voor een ander portret: doe je kleren maar uit.
Mannenmaal slaat morele piketpalen of het heipalen zijn, duikt met je in filosofische vraagstukken of Nietzsche binnen dendert, maar vooral: het is een beregoed boek.
Ze wil niet, maar Eva valt als een blok voor de macho. Ze komt klaar in zijn atelier zonder seks met hem te hebben, terwijl ze thuis allang niet meer klaarkomt bij haar brave echtgenoot, kinderarts Wout. Die heeft trouwens wel wat anders aan zijn hoofd: op zijn afdeling in het ziekenhuis ligt Josefien, een kind van nog geen jaar oud, het meisje heeft de blaarziekte, een aandoening waardoor de huid loslaat. Ze ligt open als het ware. De huid plakt niet aan het bot, maar aan het verband. Euthanasie? Mag ze dood? Wat willen de ouders? Wat mag en wat wil dokter Wout?
Aan de ene kant hebben we dus Josefien met haar open lijfje, aan de andere kant Eva die openligt voor Ben, die evenmin gespaard blijft voor fysieke tegenslag: hij wordt langzaam maar zeker blind. Mannelijke ‘godheid’ Wout naast of tegenover mannelijke, zij het sterk aftakelende, ‘godheid’ Ben.En de titel? Mannenmaal (Mammal? Zogen? Vrouwenborst?) slaat op de verbijsterende slotscène als de twee mannen elkaar ontmoeten en alles anders loopt dan je verwacht. Mannenmaal slaat morele piketpalen of het heipalen zijn, duikt met je in filosofische vraagstukken of Nietzsche binnen dendert, maar vooral: het is een beregoed boek.